GOTMOOR LYRICS

1. Onder Den Eglantier

Bloed stroomde onder zin ranke stam
En heeft 's mans gezicht verkild
Heur schoone leden nu verstild
Nadat zi droevig bi him kwam

Schuchtige takken in de wind
Kom bi mi, gi vrouw'lik kind
Ik ben wat gi altijd woudt
Schreew niet meer

Hi had zin wensch vervuld
Die twaalf schepsels
Het licht ontnomen
De duisternis geschonken

Schichtige takken in de wind
'T is aan mi, nu zeer bemind
Vrome vrouwen zijdt gij
'T is aan mi

2. Brugse Metten (Vlaamsch Verdriet Deel II)

Op dienen beruchten dag braken zi het ridderwoord
'T is daarom dat zi allen zijn belust op wraak en moord
Het onderdrukte vlaanderen gooit af zin juk
Ten einde strijd wi zullen dansen van geluk

Ten velde zin zi reeds vergaard
Hun leven is verbeurd verklaard
Verzonken in hun slaap van 't kwaad
Onze vrijheid gaat in het bloed gebaad

Met Breydel onzen groten held
Mengen wi ons in het strijdgeweld
Leliaerts worden niet meer gediend
Zo laat hun zeggen "schild en vriend"

Wat waals is vals slaat al dood
Onze bijlen zin bebloedend rood
En onder het luiden van de grote klok
Bevrijden wi onszelve van boze wrok

"Festa deï per francos" dat is voorbij
Gedaan met vlaamsche vleïerij
Bloedzuigers van het franse hof
Zullen vergaan tot as en stof

3. Maleficia

T'is mi al eens nor wor gi goat
Als gi ons huize mor ni verloat
Om te goan nor van wie men zegt
Dat mensch dat tegen alles vecht

Op een doods verlaten pad
Leeft zi alleen met haren kat
Op haren kop nen zwarten hoed
Een meute belust op wraak en bloed

Diep verscholen in het woud
Is het woar zi zich bezig houdt
Lavendelkruid en rozemarijn
De speurtocht zal al bezig zijn

En wat te doen als men haar vindt
Zi zal branden in de wind
Zi is de bron van alle kwaad
Het gepeupel is vervuld van haat

Den duvel is haar metgezel
Boze gedaantes van de hel
Hoort de priesters met dehoge staf
Hun dreigend hondengeblaf

"Brengt dat mensch naar onzen troon
zi zal krijgen heur verdiende loon
zo zal schrijen van de pijn
haar assen zullen de onzen zijn"

4. De Lorelei

Verlaten door haar metgezel
Worp zi zichzelf naar beneen
Haren geest leeft boven een rots
De legende van de lorelei

Boven op de klippen des doods
Zingt zi bekoorlijk haar eigen lied
Zi lokt de schippers in de mist
Haar blonde haren in de wind

Het kraken van het brekend hout
Moords gesluimer in de nacht
En bij het ontwaken van de dag
Is er enkel nog het wrak

5. De Witte Dame

Getooid in bladergroen en mos
Verrijst hoog boven 't duistere bos
Vantussen mist en ochtenddauw
Kille muren grijs en grauw

Nen burcht overschaduwd door haat
Verwoest door fransen hand
Ruïnes bezeten van 't kwaad
Zi maakten heur van kant

Toen zi haren bloed vergoten
Werd hun geluk verbroken
Oh de mooie Midone
Zo is de legende begonne

Nu reeds vijfhonderd jaren later
Spookt de dame zoals men beweerd
Hoort haar ijselijk geschater
Als zi de dorpelingen ambeteerd

Bij 't licht van den bleken maan
Is zi weer uit 't graf opgestaan
En bij nacht en ontij
Sterveling, gewaarschuwd zijt gij

6. De Zwarte Dood

We wachten tot wij sterven gaan
Het leven is voor ons gedaan
We leven in afzondering
We worden elkanders vreemdeling

Afgezonderd in een grot
Zonder liefde of genot
Onder een helse beproeving van ons geluk
Torsen wij dit zware juk

Verafschuw eigen vlees en bloed
In ons is het dat de pest reed broedt
Geef ons wat drinken of wat brood
Ons wacht alleen de zwarte dood

Houdt kort de tijd die ons nog rest
Voor ons is de levensdorst gelest







GOTMOOR LYRICS