HELJAREYGA LYRICS

1. Regnið

[Composición: Heri Joensen]

Ódn og náttin svørt, ið ravnin við sær hevur ført
Svarta flog, ið ber mær boð at fylgja við
Við á eina ferð í aðra verð, tí nú at ódn og ilsku ber
Illgongd leið at bróta eið og allan frið
Einsamallur út í
Regnið
Vindin
Myrkrið
Frammanfyri
Bergið
Brimið
Stormin
Ravnur vindi reið
Tíð mín vinur ver og meg um ár og aldur ber
Burtur frá um ægin blá og norðanvind
Leiðin liggur út har lagnan lær og garmar goyggja eftir mær
Ódnarljóð har stormur stóð um fjallatind
Vindi reið eitt ravnaflog
Bar við sær tey sorgarboð
Og eina myrkursgerð
Boðar bráa burturferð
Ta longu vøkunátt
Veingir tóna toruslátt
At royna sáttargerð
Kanska bøtur einaferð

2. Heljareyga

[Composición: Heri Joensen]

Mín dýrmæta tið
Hvar fer hon og hví
Droymandi mong og long ein løta leið
Tann áin, ið rann
Har jarðklettin fann
Máaði burtur túsund ára skeið
Undir aldarjørð
Hugahellan hørð
Sum við Beinisvørð
Mín hugur hellan var
Barda bergið frítt
Brýtur brimið hvítt
Tekur tíðin sítt
Eitt heljareyga sær
Stjørnur standa hátt
Eina øld uttan egna megi og mátt
Øll ókomin ár
Hvørt farið eitt vár
Upphavs og enda gáta gerst mar greið
Um hvarv hvørvisjón
Og sveik meg øll vón
Hugurin sær í heljareygað seig
Stjørnur falla brátt
Og í kvøld stígur lagnan um mína gátt

3. Lagnan

[Composición: Heri Joensen]

Onki er so balt
At tað verur ikki alt
Nú nærkast ein vetrarbreyt
Lagnan tilverunnar treyt
Tá Nornir kalt
Hava dagar allar talt
Tó endaleys ævin er
Náðileyst at enda ber
Dagarnir flúgvandi fara
Fornøld eftir øld
Eydnan man fløða og fjara
Mannalagnan køld
Vónloysi laðar ein varða
Fækkast daga fjøld
Dagarnir flúgvandi fara
Mannalagnan køld
Væna hjá mar ver
Til at hvíldarkvøldi ber
Og veturin kaldur kom
Ástin tilverunnar trom
Tó frystir enn
Heitur eldur hjá mær brenn
Tá kavin har kaldur lá
Hitar blíða eygnabrá
Myrknandi ókomin ár
Tigandi fellir eitt tár
Ástina fornminnið fjalir
Tigandi tónleikatralur
Tikin av kaldari tøgn
Stíg inn í søgu og søgn
Brenn sum ein Nykbrandur hátt
Í lofthavið dottin á veturnátt

4. Feigdin

Logar bragdareldurin innast í míni sál
Mær í bukandi bringu brennur eitt bál
Og mín trá stendur á tann hetjunnar sal
Kendi ongantíð at eg hevði eitt val
So líkasæl stjørnufjøldin ørandi fjar
Alla tíð Kappin kaldur alheimin sær
Yvir heimin hann kastar kaldastu tøgn
Berið skjótt at tí skamm er ævinnar søgn
Eitt stjørnuskot, náttarlot, eru til bert eitt bil
Ein feigdarferð
Er mín í hesu verð
At váðaloga leiðin ber
Har hvør ein feigur fer
Til ongin eftir er
Vekir meg í nátt hvassa norðanvindanna kall
Tá mín stjørna av náttarhimninum fall
Brøttum bergi eg stóð og stardi útav
Sá eitt veingjaflog hvørva norður í hav
Tey tykjast forðandi frammanfyri mar fjøll
Standa eftir tá ævin loksins er øll
Er tá eingin at ganga við mína lið
Hvat er eftir tá alt er farið framvið
Eitt stjørnuskot, náttarlot, eru til bert eitt bil
Ein feigdarferð
Er mín í hesu verð
At váðaloga leiðin ber
Har hvør ein feigur fer
Til ongin eftir er
Fánað fornminnis mynd
Neyvan upp á navnfrægdar tind
Og nú setandi sólin lækkar
Søkk í gloymskunnar hav
Kaldur undir ísandi kav
Eingin veit hvar ið feigur flakkar
Eitt stjørnuskot, náttarlot, eru til bert eitt bil
Ein feigdarferð
Er mín í hesu verð
At váðaloga leiðin ber
Har hvør ein feigur fer
Til ongin eftir er
Alt í kaldari tøgn
Eftir standa søga og søgn
Um tann dag tá ein drongur dapur
Gekk tey lúgvandi fjøll
Heim í Heidna Hetjunnar høll
Vágan vinnur, og vágan tapir

5. Vetrarbreytin

[Composición: Heri Joensen]

Eitt vesalavætti í vónloysi gekk her á jørð
Regnið var kalt og stigini tung
Armur drap hovur í tøgn
Tá stakkalastjørnan sást bleiktra á hválvinum hvít
Náttin var kvirr og landið var myrkt
Armur lyft andlit títt upp
Tá vón er úr eygsjón
Lagnur liggja eftir á
Okkum ævinleikin fá
Náttarhimin hylir mína trá
Lagnur liggja eftir á
Vetrarbreytin yvir agin blá
Okkum avinleikin fá
Náttarhimin hylir mína trá
Lagnur liggja eftir á
Vetrarbreytin blá
Stjørnufjøldin tíðarbrandi brá
Mannafjøldin fá
Stjørnufjøldin tíðarbrandi brá
Gravartøgnin grá
At avnokta gud tað fall mær í lut
Av summum var sagt at betur var tagt
Hildið tátt um tílíka tign, so lemjandi ein lygn
Tortrúgvin og vísindin vá
Um úti er kalt og málið er fjalt
Á myrkari nátt at falla í fátt
Missa vón er ikki eitt val, ið kemur uppá tal
Fornhetjan, ið brandinum brá







HELJAREYGA LYRICS