SÓLSTAFIR LYRICS

1. Undir Jökli

Frosin jörðin brakar undir fótum mínum,
mitt kalda stolt brennur í hjarta mínu
og fornir andar reika hér um undir jökli
eins og skuggar fortíðar sem dó, en lifir þó.
Þeir eru bergmál fjallana,
eins og viðkvæm sumarblóm
á kaldri vetrar nóttu
visna þeir, visna þeir og deyja.
Þeir eru vetrarins dauðu sumarblóm,
á leiði þeirra ég frostrósir lagði.
En þögnin boðar dauða minn.
Kom ég hingað til að deyja?
Hér þar sem sólin er köld
og auðnin endalaus,
hér undir jökli
þar sem fornir andar reika,
hér á ég heima
og hér vil ég deyja.

[Guðmundur Óli Pálmason Sept 1995 /June 1997]

[English translation:]

Under The Glacier (The Winters Dead Summerflowers)

Frozen soil cracks beneath my feets,
my cold pride burns in my heart
and ancient spirits wander around here beneath the glacier
like shadows of a past that died, but lives on though.
They are the echoes of the mountains,
like fragile summerflowers
on a cold winternight
they wither, they wither and die.

They are the winters dead summerflowers.
On their grave I layed frostroses.
But the silence annonunces my death.
Did I come here to die?

Here, where the sun is cold
and the desert is endless.
Here beneath the glacier
where ancient spirits wander.
Here is my home
and here I want to die.

[Written and translated by G.Ó.Pálmason Sept 1995 - June 1997]

2. I Blódi Og Anda

Trúin á guðina, fylgjendur siðanna
sannsemi sjálfs síns, hreinskilni og tryggð.
Afrakstur vopnadauða, ei sigur né tap.
Samkoma jafningja í blóði eða anda,
í Ragnarökum berjast, uns enginn mun standa.

Eftir dauða ávalt velkomnir í hátíðarhöld,
ei sól né máni, dagur né kvöld.
Kristur svo kom og tók öll völd.
En ei hafa allir fallist á hans trú,
haldist sjálfum sér sannir, nú fram á 20stu öld.

Þrjóskan við kristni dofnar en helst,
ei sjá þeir blekkinguna sem í henni felst.
Trúin á guðina, varðveiting siðanna
mun koma á ný, með krist farin fyrir bý.

[Aðalbjörn Tryggvason, Mars 1997]

[English translation:]

In Blood And Spirit

The believe in the gods, followers of the old ways
the truth of one self, honesty and loialty.
To die by a wepon, neither victory nor defeat.
The gathering of equials in blood or spirit
in Ragnarök will fight, untill no man stands.

After death always welcome in a celebration
neither sun nor moon, day nor night.
Christ then came and took over.
But not everyone has submittet to his belief,
stayed true to themselfs,now untill the 20th century.

The resistance against christianity fades but stayes
blind are they to the illusion within it.
The believe in the gods, perservation of the culture
will come again, with christianity thrown for the dogs.

[Aðalbjörn Tryggvason]
[Mars 1997]
[Transilation by Pálmason]

3. The Underworld Song

Ég lít tilbaka, eins og eitthvað hafi dáið, eitthvað hjartnæmt, fallegt, eitthvað náið.

Ef þú vissir, hve sárt það er, minn lifandi draumur var við síðu mér.

4. Tormentor

Hellfire is erupting,
the day of torture is near,
sacred blood is flowing,
the Tormentor is here

[Chorus:]
Tormentor
Tormentor
Tormentor
We praise the Tormentor

Blood is spilling forth from the dead,
weeping mothers are cast into hell
to burn with their children,
in fire forever shall dwell

The days of the beast have begun,
and the heavens have fallen from the grace.
In the fökking pits of bloody Hell
the Tormentor tortures god's race.

[Repeat chorus]

[Guðmundur Óli Pálmason 1998]

5. 2000 Àr

Kvurslags kjaftæði er þetta
fölsk gleði, vorkunarsemi
Gerfi gleði blekking
2000 ár, þvílík þrjóska.
Þú vælir til þíns guðs
hvar er gleðin, þín helvítis falska gleði?
Sá lifnaðarháttur er ómögulegur
2000 ár.
Þú telur þig fylgja því,
líf þitt færi fyrir bý.
Sjáðu, fáðu vit.
Hunsun á sannleikanum,
horfðu tilbaka.
Hvernig var það í þeirri tíð ?
Gætirðu það í nútíð ?
Eftir 2000 ár.
Reyndu, reyndu, þú ættir að sjá
að það var þá.

[Aðalbjörn Tryggvason, Mars 1997]

6. Ei Vid Munum Idrast

Eigi við munum iðrast,
ykkur við munum ei þóknast,
fortíðarinnar við munum hefna,
hvað það er mun ég ei nefna.

Því forna við höldum við,
trúnni,hinum heiðna sið.

Fortíðin er ei grafin,heldur geymd.
fyrr eða síðar þið fáið ykkar eymd.

Þið sem kallið ykkur hina góðu,
voruð í raun hinir óðu.
Lifið svo í þessari hræsnu trú
-blind sem mynd.

Fyrir þetta þið munuð líða,
önnur þúsund ár bíða.

Allt var brotið og brennt,
rifið og skemmt.
Lítið á ykkur sem æðri
-lítið bara í eigin barm.

[Aðalbjörn Tryggvason, Jan 1997]

7. Bitch In Black

She said to me there's nothing I like
as a young man's arm bound with spikes
and songs that echo through the wood.
Her face was hidden but I knew
girls like this are very few
then she drew back her hood.
I'd seen her 'round so it seems,
blond non black her colour schemes,
chains wrapped round her slender waist.
Beauty like a grove of birches,
eyes that glare like burning churches,
she offered me her soul.
Travelled as a seal across the sea,
found her there waiting for me,
we knew that we were as one.
'neath the midnight sun, northern June,
heathens baying at the moon,
this I know will last beyond forever.

Round he is, seems flat as a board,
this altar of the werewolf lords,
wolfbitch howling 'neath the moon,
score into your flesh my runes.
Valkyrie whore, bitch in black,
yearn to see you on your back,
on all fours 'neath the moon,
cut into our palms the runes.

Seen her 'round, so it seems,
blond non black her colour schemes,
chains wrapped round her slender waist.
Beauty like a grove of birches,
eyes that glare like burning churches,
she offered me her soul.
Travelled as a seal across the sea,
found her there waiting for me,
we knew that we were as one.
'neath the midnight sun, northern June,
heathens baying at the moon,
this I know will last beyond forever.

Round he is, seems flat as a board,
this altar of the werewolf lords,
wolfbitch howling 'neath the moon,
cut into our palms the runes.
Valkyrie whore, bitch in black,
yearn to see you on your back,
on all fours 'neath the moon,
score into your flesh my runes.

[Kola Krauze 1997]

8. I Viking

[Instrumental]

9. Àrstidir Daudans

Verður sumar,
verður haust,
verður vetur,
verður vor?
Verður rigning,
verður rok
verður sólskin
verður snjór?
Verður dagur,
verður nótt,
verður morgun
verður kvöld?
Verð ég ungur,
verð ég gamall?
Munuð þið syrgja mig og gráta
þegar ég dey?
Eða verðið þið þá þegar dauð?

[Guðmundur Óli Pálmason, Mars 2000]







SÓLSTAFIR LYRICS